മൊഴി .....
നിന്നെ കാണാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മാത്രയില്‍,
എന്‍ കണ്മുന്നില്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്നുവോ,
പിന്നെയും നീയെന്നോടെന്തോ മൊഴിയാതെ
മൊഴിഞ്ഞിടുന്നോ? മൗനമേ, നീയീനിമിഷം
വാചാലയാകൂ, പ്രിയമന്ത്രങ്ങള്‍ ചെവിയില്‍ മൂളു....
നീയെന്നെ തെന്നലായി തഴുകുന്നുവോ,
ഞാനിളം കാറ്റ് ഏറ്റു, നിന്‍ തഴുകലാര്‍ന്നു-
നാണിച്ചു നില്‍ക്കവേ , നീ എന്‍ കണ്മുന്നില്‍
മഴനീര്‍ തുള്ളിയായി , എന്‍ നെറ്റിയില്‍ പതിക്കുന്നു....
മഞ്ഞുതുള്ളികള്‍ പൊടിഞ്ഞ പനിനീര്‍
പൂവുപോല്‍, നിന്‍ സ്പര്‍ശം എന്നെ
പുണരുന്നു.... കാറ്റായും കാറായും
ഇന്ന് നീയെന്നില്‍ നിറയുന്ന ഈയവസരം
എന്നന്നേക്കുമായി, എന്‍ സ്വത്തായി
ഞാന്‍ കരുതവേ, പിന്നെയും മനസ്സെന്തോ
മൊഴിഞ്ഞിടുന്നു ഞാന്‍ പോലും കേള്‍ക്കാതെ-
എന്തോ എനിക്കിപ്പോഴുമറിയില്ല- അന്ന് എന്‍റെ
ഹൃദയം മന്ത്രിച്ചതെന്തെന്ന്!
തെന്നലില്‍ മടിയിലെ കുഞ്ഞു പൂവുപോല്‍,
നാളെയും കാത്തു നാമ്പിടാന്‍ നില്‍ക്കുന്ന
പുല്‍ക്കൊടിയെ പോലെ , എന്നെ തഴുകുന്ന
മാരുതനാരോ, അത് നീയാണോ?
No comments:
Post a Comment