Monday, December 20, 2010

                                   നീ എന്നുമെന്‍......
എനിക്കെന്‍റെ സ്വന്തമായി ഈശ്വരന്‍
കനിഞ്ഞ സ്വര്‍ഗകനിയോ നീ-
എങ്കിലോ ആ ഈശ്വരന്‍ താന്‍
എന്നോട് മോഴിഞ്ഞിടുന്നു ഒരിക്കലും
യോജിക്കപെടെണ്ടാത്ത മണിമുത്തുകള്‍ നാം.
എന്‍റെ തൂലികയില്‍ നിന്നും നിന്‍റെ
പേരോരോ വട്ടവും ഇറ്റു വീഴുമ്പോള്‍ -
അറിയുന്നു ഞാന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നു-
ളള വിളിയതെന്ന്, എങ്കിലും എനിക്കേറെ
വേദനിച്ചതോ നീ ഒരിക്കലും എന്‍റെ
വാക്കിനായോ നോക്കിനായോ കാതോര്‍ത്തീല.
എന്‍റെ മനസ്സാം കടലാസ്സ്‌ ഒരു
പാഴ്കടലാസ്സിനെപ്പോല്‍ കീറിയപ്പോള്‍,
അറിഞ്ഞുവോ നീ അതില്‍ നിന്നെ
എത്ര  വര്നിച്ചിരുന്നെന്നു......
മാറുന്ന ലോകത്ത് മാറുന്ന മനുഷ്യരോടൊപ്പം
കളങ്കമില്ലാത്ത എന്‍ തോഴനിതെന്‍ മനസ്സ്
വെറും പാഴല്ലേ????????

Saturday, December 11, 2010

                                                 മനസ്സ്.........
എന്‍ മനസ്സൊരു മണ് വീണ  പോല്‍-
ശ്രുതി മീട്ടി അതില്‍ ഞാനും നീയുമേ
ഒരുവട്ടം കൂടി നീ മീട്ടുമ്പോള്‍
അറിയാതെ തേങ്ങിടുന്നു ഞാന്‍
എന്തോ അറിഞ്ഞെന്നപോല്‍.....
എന്തിനു വേണ്ടിയെന്നറിയില്ല,
ആര്‍ക്കു വേണ്ടിയെന്നറിയില്ല , വീണ്ടും 
എന്‍റെയീ  ജന്‍മം ബാക്കിയോ?
എന്തിനു നീയെന്നില്‍ മോഹങ്ങള്‍
പൊഴിച്ചു, എന്തിനു നീയെന്നെ തനിച്ചാക്കി,
അറിയുന്നു ഞാന്‍, ഞാനും
ഞാന്‍ കണ്ട കിനാക്കളും മാത്രം....
ഞാനാകും പാട്ടിലൂടെ , ഈണങ്ങളിലൂടെ
ഈ ലോകം നിന്‍ കയ്യിലുണ്ടെങ്കില്‍
ആ ലോകത്തില്‍ ഒരു മണ്പ്രതിമയായി
എന്നും നിന്‍ ഓര്‍മതന്‍ കുടീരമായ്
ഞാന്‍   കുടികൊള്ളാം, എങ്കിലും
എന്നെ എങ്ങനെ തനിച്ചക്കനയിരുന്നെങ്കില്‍
എന്തിനു നീയെന്നെ മോഹിപ്പിച്ചു??
സ്വന്തമാക്കാമെന്നു വാക്ക് തന്നു ,
എന്‍ ഹൃദയം എന്നില്‍ നിന്നും
പറിച്ചെടുത്തു....പറയൂ നീയെന്‍റെ
മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നീയവസരം ഞാന്‍
നിന്നെ കാണ്‍കെ, നിനക്കെന്‍ കണ്ണില്‍
നിന്നെ മാത്രമാണ് കാണുക പ്രിയാ ,
അത്ര ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ........

Thursday, December 09, 2010

                      പ്രണയം...
പൂനിലാ മഴയില്‍ തോളുരുമ്മിയാ
മരത്തിന്‍ ചാരെ നില്‍ക്കുന്നവനെ
കാണാനായി മനമേറെ കൊതിച്ചപ്പോള്‍
അറിയാതെ മനസ്സിനോടായി ചോദിച്ചു
ഇതു തന്നെയോ പ്രണയം.
അതെ എന്ന മറുവാക്കിനായി
കാത്തുനില്‍ക്കാതെ, ഉള്ളമേറെ
കൊതിച്ചു അവന്‍റെ മൊഴിയൊന്നു-
നുകര്‍ന്നിടാനേറെ കൊതിച്ചു-
അവന്‍റെ മിഴിയൊന്നു നോക്കിടാന്‍
പ്രണയമായ്, ആദ്യനോട്ടം എന്‍
ഹൃത്തില്‍ പതിഞ്ഞപ്പോള്‍,
എന്നോടായി ചോദിച്ചു, ഇതു-
തന്നെയോ പ്രണയം?
പറയാനായി ഏറെ പാടുപെട്ടു
ഒരുപിടി വാക്കിനായി തപ്പിയലഞ്ഞു
ഒടുവിലാ ചോദ്യത്തിനുത്തരമായി-
പ്രണയത്തിന്‍ പൂനിലാവ്‌
എന്‍ മനസ്സില്‍ വീശിതണുത്തു
എന്നിട്ടോ ഞാന്‍ മൊഴിഞ്ഞു:
ഇതു തന്നെ പ്രണയം...

Saturday, December 04, 2010

                    ആത്മാവ്‌...
അകലുകയാണോ, പിരിയുകയാണോ
ഇന്നെന്‍ ജന്മം വെറുതെയോ??
ഒരുപാട് വാക്കാല്‍ എന്നെ
നോവിക്കാതെ- ഒറ്റ വാക്കില്‍ പറയു-
ഞാന്‍, വെറും ശരീരമാണെന്ന്,
എന്നില്‍ ഒരാത്മാവില്ലെന്ന്...
എന്നിലെ ആത്മാവായി നടന്നവനെ,
എന്നെ മാറോടെരെ ചേര്‍ത്തവനെ,
പറയൂ, പറയൂ, എന്നെ
ഇത്രമേല്‍ വെറുത്തതെന്നു??
ഇല കൊഴിഞ്ഞ വഴിപാതയിലൂടെ
നടന്നു നീങ്ങിയപ്പോള്‍,
എന്നില്‍ നിന്നെന്തോ താഴേക്കു
ഉതിര്‍ന്നു വീണു-
ഞാനൊന്നു പിന്നിലേക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു
നോക്കിയപ്പോള്‍ കണ്ടതോ,
എന്‍റെ ആത്മാവായിരുന്നു.
ഇന്ന്, എന്നില്‍ നിന്ന് നീ
അകലവേ, അറിയാതെ ഞാന്‍
ചോദിച്ചിടുന്നു, അന്നെന്നില്‍ നിന്നടര്‍-
ന്നത്, ഞാനേറെ സ്നേഹിച്ച,
എന്‍റെ ആത്മാവായ നീയായിരുന്നുവോ??
എന്തേ, സ്നേഹിതാ ഞാനതറി-
യാഞ്ഞൂ, നമ്മുടെ മനസ്സിത്ര-
മേല്‍ അകന്നിരുന്നോ???

Thursday, December 02, 2010

                         നിനക്കായ്...

പ്രണയത്തിന്‍ പൂനുള്ളി തരുമെന്‍
പ്രിയ തോഴാ നീ എവിടെ മറഞ്ഞു?
നൊമ്പര വീണയിലെ ശ്രുതി മീട്ടുമ്പോള്‍
അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ നിന്‍ വേര്‍പാടി-
ന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍ നിന്‍ വേര്‍പാട്‌.
ഇതു പ്രണയമോ? ഇതു പ്രണയമോ?
ആരോമലായി , വാര്‍ത്തിങ്കളായി നീയെന്‍
അരികിലുന്ടെങ്കിലോ , എന്നാശിച്ചുപോയി .
വെറുതെ എന്നറികിലും വെറുതെ
മോഹിക്കുവാന്‍ മോഹം..
അറിഞ്ജീലാ നിന്‍ വിളിയോ പതുക്കെ
ചെവിയോര്‍ത്തീലാ നീ എന്നരികെ.
ഇഷ്ടമാനെന്നൊരു വാക്കായ്‌ നിന്‍
മൊഴി അടരുമ്പോള്‍ , അറിഞ്ജീലാ
ഞാന്‍ നിന്‍ സ്നേഹം .
അറിഞ്ജീലാ നിന്‍ സ്നേഹം..
പുഴയോട് കാറ്റെന്തോ മെല്ലെ
മന്ത്രിച്ചു , അതെന്തോ നാമായിരുന്നോ??
കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ഞാനും നീയുമോ???

Tuesday, November 30, 2010

                                                              ഒരു നിമിഷം....
തരൂ ഒരു നിമിഷം കൂടി,
നിന്നിലലിയാന്‍, നിന്നോടു ചേരാന്‍,
ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കാം, എന്‍
തെറ്റുകളെല്ലാം മനസ്സിലാക്കാം, ഞാന്‍
നിന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങാം,
ഏതോ ഒരു വഴിപാതയില്‍ വെച്ച്
വെര്‍പിരിയവേ, കണ്ണാ നിന്‍
കണ്ണില്‍ കണ്ടേറെ ലോകമെങ്കിലും,
ഇന്നോളം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല,
അതിന്‍ നിഷ്കളങ്കതയും എന്നാല്‍
ഇപ്പോള്‍ ഞാനറിയുന്നു
ഞാനാരാണ്, നീയാരാണ്,
ഞാന്‍ നിനക്കാരാണെന്ന്.....
പ്രിയാ ഒരു നിമിഷം കൂടി
തരുകില്‍ ഞാന്‍ എന്നെന്നും നിന്നിലലിയാം.......

Saturday, November 27, 2010

                   പാഴ്സ്വരം....

മനസ്സിന്‍റെ വീണയില്‍ ഓരോ തന്ത്രിയും
മുറുകുമ്പോള്‍ , അറിയുന്നു ജീവലാളെ
എന്‍ മനസ്സിന്‍റെ നൊമ്പരം ...
ഒരു വാക്കു പോലും പറഞ്ഞിടാതെ
നീ അകലുമ്പോള്‍ , ഒരു നോക്കിനു
വേണ്ടി , ഒരു വാക്കിനു വേണ്ടി ഞാന്‍
കാതോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ , അറിയുന്നു
ഓമലാളേ , നിന്‍ ഇടറിയ കണ്ടത്തില്‍ -
ന്നിന്നുതിരുന്ന വാക്കുകള്‍ .
എന്‍ മനസ്സാകെ നൊമ്പരത്തില്‍
മുങ്ങുമ്പോള്‍ , അറിയുന്നു നിന്‍
കരസ്പര്‍ശം , ഒരു തണലായി എന്നുമില്ലേ .
അറിയാതെ കൈയൊന്നകന്നിടുമ്പോള്‍ ,
താങ്ങുന്നില്ലെന്‍ മനം ഇന്നും എന്നും അങ്ങനെ...
ഓരോ തുള്ളിയും മഴയായ് ഉതിരുമ്പോള്‍ ,
നിന്‍ സ്വരമെന്‍ കാതില്‍ മുഴങ്ങുന്നു...
പാഴ്സ്വരമെന്നരിയുമ്പോള്‍ , അറിയാതെ
തേങ്ങിടുന്നു എന്‍ മനസ്സാകും വീണയും...
എന്നിട്ടോ വ്യര്‍തമാം ചോദ്യത്തിനര്‍ഹ -
നാകുന്നു ഈശ്വരന്‍ , വ്യര്‍തമാം
ഉത്തരമൊന്നു മൊഴിഞ്ഞിടാന്‍..........

Friday, November 26, 2010

                     സഖി...

ആദ്യമായ് കണ്ടതോര്‍മ്മയില്ലെങ്കിലും ,
ഇന്നോളം മറക്കുമോ മുഖമെന്‍
ജന്മത്തില്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും , പ്രിയ
സഖി , നിന്നെ ഞാന്‍
അറിയാതേറെ നോവിച്ചെങ്കില്‍ 
ഇന്നോളം ചെയ്തതിന്‍
ഒക്കെയും മാപ്പപെക്ഷിച്ചീടുന്നു .
നീയൊരു സ്ത്രീ , ഭൂമിയോളം
ക്ഷമ നിന്നിലുന്ടെങ്കില്‍ പറയൂ
സഖി , ഞാനൊരു
പാപിയല്ലെന്ന്..............
                    ഓര്‍മ്മച്ചെപ്പ്....

മനസ്സിന്‍റെ  ഓര്‍മ്മചെപ്പില്‍  നിന്നും
ഓരോ കായ്മണികള്‍ അടരുമ്പോള്‍ ,
അവയിലെതോ കായ്മണിക്ക് എന്‍റെ
കണ്ണുനീരിന്‍ ഉപ്പുരസമോ?
അതോ , എന്‍റെ ജീവിതത്തിലെ
അനുഭവങ്ങളുടെ നഷ്ട സുഗന്ധമോ?
എന്‍റെ ജീവനേ , നീ അകലുമ്പോള്‍
എന്നെ തനിച്ചാക്കി മറയുമ്പോള്‍
എന്നെന്നും ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിക്കാന്‍
നിന്‍ പുഞ്ചിരി തൂകിയ  മുഖവും -
അതിലേറെ നീ പറഞ്ഞതോ ,
ഞാനോ , നീയെന്‍റെ സ്വകാര്യാഹങ്കരമേ ,
എന്നില്‍ നിന്നും മാഞ്ഞതെന്തിനു നീ?? 
എന്നെ ഇത്രമേല്‍  വെര്‍ത്തോ , അതോ
എന്നെ ഇത്രമേല്‍ മടുത്തോ?
നോവുന്ന മനസ്സുമായ്   എരിയുന്ന
ജീവനാല്‍ ഞാന്‍ നീങ്ങുമ്പോള്‍
ഓര്‍ക്കുന്നു ഞാനെന്‍ കഴിഞ്ഞ ജന്‍മവും
ഇതുപോലൊരു പാഴ്ജന്മമായിരുന്നുവോ??
അന്നു നീയെന്‍റെ ഇടം കൈയ്യോട്
ചേര്‍ക്കാന്‍ ആ വലം കൈ സൃഷ്ടിക്കപെട്ടിരുന്നില്ലേ??
ഞാനന്നാ , പാതയിലൂടെ നിന്നെയും
കുറിച്ചോര്‍ത്തു നീങ്ങുമ്പോള്‍ എന്തോ
എനിക്കെപോഴുമില്ലാത്ത അനുഭൂതിയോ ,
ഞാനറിയുന്നു , എന്നാല്‍ ഞാനറിഞ്ഞില്ല
നീ എന്നില്‍ നിന്നും വിട്ടുപോയതോ
തനിച്ചാക്കിയതോ ഞാനറിഞ്ഞില്ല...
ഞാനേറെ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു ,
ഞാനേറെ നിന്നെ നോവിച്ചു..
നീയെന്തേ , ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചത് അറിയാഞ്ഞൂ??
നൊമ്പരം മാത്രം ഞാന്‍ നിനക്കേകി -
യെന്നു കരുതിയെങ്കില്‍ തെറ്റി ഞാന്‍ ;
നീയെന്‍ സ്വന്തമെന്നു കരുതിയതായിരുന്നു...
എങ്കിലോ സോദരാ  , നീയറിഞ്ഞില്ല
എന്‍ മനസ്സോ , എന്റ്റെല്ലാം നീയായിരുന്നു...
ഇത്രമേല്‍ ശിക്ഷ നീ നല്‍കുമോ
എന്‍ മനസ്സാകും നീയോ , ഇല്ല ഞാന്‍ -
ചെയ്ത പാപത്തിനൊക്കെയും
അനുഭാവിച്ചീടെണ്ടതെല്ലാം ഇതെല്ലാം ............!!!!