യാത്രാമൊഴി
ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ പോഴിച്ചവള്‍
ചൊല്ലി- പോകയോ സഖി നാം ഇവിടുന്നു?
യാത്ര ചോദിക്കാനാകാതെ തേങ്ങുന്ന
മനസ്സ് അവളോട്‌ മന്ത്രിച്ചു
ഒരുനാള്‍ പിരിയെന്ടവരല്ലേ നമ്മള്‍?
എങ്കിലും ഒരുതുള്ളി കണ്ണുനീര്‍
മാത്രം ഉപേക്ഷിച്ചവര്‍ ആ കലാലയ-
മുറ്റത്ത് നിന്നു യാത്ര ചൊല്ലി.
എന്ന് കാണുമെന്നറിയില്ല, എപ്പോള്‍
കാണുമെന്നറിയില്ല, എങ്കിലും അവര്‍
ചൊല്ലി- വെറുക്കരുത് ഒരിക്കലും മറന്നാലും!
ഇണക്കവും പിണക്കവും കലാലയ മുറ്റത്ത്-
കളഞ്ഞ്‌ യാത്ര ചൊന്നപ്പോള്‍ -
വൃക്ഷലതാധികള്‍ അവരെ പുണര്‍ന്നു
കൊണ്ട് പറഞ്ഞു - പോകരുതൊരിക്കലും -
പ്രിയാ സുഹൃത്തുക്കളെ നിങ്ങള്‍...
ഇളംകാറ്റ് അവരെ ചുംബിച്ചു
ചെവിയില്‍ മൂളി - മറക്കരുതൊരിക്കലും
ഈ കലാലയ ജീവിതം !!!
കാര്‍മേഘം അവരുടെമേല്‍ കണ്ണുനീര്‍
പൊഴിച്ചു പറഞ്ഞു - ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി ,
ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി കയറി നില്‍ക്കൂ ആ
കലാലയ തിണ്ണമേല്‍....
അഭയത്തിനായെലും കയറിനിന്നപ്പോള്‍
ആ കലാലയം തന്നെ ചോദിച്ചു -
എന്നെ വിട്ടു പോകാതിരുന്നുകൂടെ??????
nostalgic.........................
ReplyDeleteninne vittupokillaaaa chammu....njangallellavarum ninte oppamundu........."verukkarudu orikkalum marannalum"
ReplyDeletevery deepest poem............... :-lillu
Marakaruthe orikalum veruthalum....hi hi hi. :-uppa(lillu's)
ReplyDelete